Vaarwel Noord-Vietnam, het was fantastisch!

De tocht naar het zuiden is begonnen. Vanacht wordt een grote stap gezet met de reis vanaf Ninh Binh, waar we een dag zijn gebleven, naar Donh Hoi. Maar laten we beginnen bij het begin...

De tweede keer Hanoi was een vetrouwd weerzien, wat de stad toch nog een stuk aangenamer maakte. Alles went, dus ook de drukte en chaos. De topattractie van Hanoi, het mausoleum van Ho Chi Minh, zijn we toch maar even langs gegaan. Vrij obscuur, als je het ons vraagt, zo'n klein ventje met een veel te grote kop en een dood bosje haar op zijn kin, en dan is hij nog dood ook.

Bovenstaande tekst komt mogelijk niet door de Vietnamese censuur, dus mocht ik straks door KGB-achtige typetjes worden opgepakt, dan weet ik waar het van komt. De verheerlijking van 'Ome Ho' kent geen grenzen, zo wijzen de communistische propagandaposters op elke straathoek uit.

Na Hanoi is de trek naar Cat Ba Island gegaan, een prettig rustig eilandje in de buurt van misschien wel de belangrijkste toeristische trekpleister van Vietnam: Ha Long Bay. Indrukwekkend was het zeker. Het was twee dagen genieten op een bootje, met als hoogte- cq dieptepunt het overnachten op een floating house, waar wij ons niet alleen bezondigd hebben aan veel te goedkope Vietnamese Wodka, maar ook aan Karaoke met lokale vissers. De klanken weerkaatsen nu nog steeds door Ha Long Bay en de kranten hier schrijven over een desastreuze visvangst.

Daarbij is de verjaardag van Lisa ook niet onopgemerkt gebleven. Net voordat wij de visvangst voor de komende 10 jaar hebben vernaggeld hebben wij nog even geprofiteerd van een perfect vers visje, die Lisa zelf heeft uitgekozen uit een bak vol met vissen. Voor het resultaat verwijzen we naar de foto.

Verder hebben wij het advies van Heidi en Kristiaan opgevolgd en op de scooter gesprongen. Het gevaar voor eigen leven valt op Cat Ba behoorlijk mee, op enkele capriolen van Sander na...

Cat Ba was heerlijk relaxed, waardoor we opgeladen zijn voor de tocht naar beneden. We kiezen voor voldoende tussenstops, want de hele treinreis van noord naar zuid kost 36 uur. De eerste stop was na een uurtje reizen in Haiphong: niet veel bijzonders, maar wel lekker donker bier, op de Tsjechische leest geschoeid.

Na Haiphong zijn we nu in Ninh Binh voor weer een tussenstop van een dag. De avond hebben we gevuld met pilsjes laaien op de stoep. De dag bestond uit rondcruisen met een privechauffeur door de omgeving. Vanavond staat, net als gisteravond, Bia Hoi voor 20 cent per glas op het programma. Daar zeggen wij uiteraard geen nee tegen, eerder een volmondig ja.

Hanoi, Sapa, Bac Ha

Al weer een hele reis achter de rug en we're enjoying it! Na de aangename overgang van Westers naar Oosters via Singapore, is Vietnam duidelijk andere koek dan Twente. Hectisch, chaotisch én goedkoop bier, zo zouden wij dit prachtige land kenmerken.

De start was in Hanoi, waarschijnlijk één van de meest hectische plekken van Azie. Het is een wonder dat we nog niet voor de sokken zijn gereden, dus het is fijn om te weten dat we er morgen weer zijn. Volgens ingewijden zijn er zo'n 2 miljoen brommertjes alleen al in deze stad, wat volgens ons een wat lage schatting is.

De stad heeft behalve de brommers veel te bieden. Naast het onvermijdelijke goedkope bier (plaatselijk EUR 0,60 per halve liter, soms echter 0,80 per halve liter) wordt er in restaurants en op straat eten voor je klaargemaakt. Het nationale gerecht Pho doet qua naam misschien denken aan een ouderwetse plee, maar niets is minder waar. Noodlesoep met vlees, groente en vooral veel kruiden, dat is het devies.

Na een paar dagen Hanoi, waar we van tempels, gezellige drukte en barretjes genoten hebben, zijn we naar het Noord-Westen getrokken. Een 'hell of a ride' met de trein van 9 uur naar Lao Cai en een busrit langs de diepste ravijnen bracht ons in Sapa. De verschillende bergvolken zijn kleurrijk, vrolijk en klein. Heel klein. De stad is de ultieme plek om mooie kiekjes te schieten van de woeste Vietnamese bergen. Bac Ha, een wat kleiner dorpje, rustiger en minder toeristisch dan Sapa, heeft de batterij weer helemaal volgeladen (met hongingwijn) voor de terugreis naar Hanoi.

De voorspelling is dat een tussenstop in Hanoi ons naar Halong Bay zal brengen. Iedereen die we spreken raadt juist deze regio aan, dus het belooft wat. Hier gaan we luieren op een bootje en wie weet wat nog meer.

We zouden graag meer foto's uploaden, maar jaren '80 trage computers verhinderen dat.

Dank voor jullie reacties en het op de hoogte houden van FC Twente. Ik zou ook graag wat informatie krijgen over Feyenoord. Nee, laat maar waaien. Degradatie naar de Jupiler league verneem ik in april wel weer.

P.s. In Vietnam hebben we andere SIM-kaarten, dus als jullie echt dringend jullie liefde willen tonen

Sander: +84 (0)12 45 177 452

Lisa: +84 (0)12 45 177 561

Istanbul\s yesterday, Singapore today, Hanoi tomorrow

Nog maar een paar dagen op stap en dan al een kort verhaal. De nadruk op kort, want we hebben een gezonde trek. Dit houdt in Singapore in dat je een keus moet maken uit 1000 en één restaurantjes. Eten is hier belangrijk, eten is voor ons belangrijk. De eerste en meest belangrijke overeenkomst is daarmee gemaakt.

Verder kunnen we over het weer niks verkeerds zeggen. Tropisch tot en met. De spijkerbroek kan in de ton, de korte rokjes komen tevoorschijn. Voor korte rokjes kan je hier overigens ook uit 1000 en één winkeltjes kiezen. Als er in een straat geen shopping mall is, dan zijn ze er wel één aan het bouwen.

Qua cultuur ook voor ieder wat wils: Little India, China Town (wat een verdomd originele naam), Arab quarter of the colonial district, ze hebben het hier allemaal.

Vandaag zijn we naar het tropische Sentosa Island gegaan, een klein eilandje onder Singapore, waar je heerlijk kunt hangen op (op maandag) uitgestorven stranden. Palmbomen, cocktails, wit korrelig zand. Het is niet het enige waar we voor reizen, maar het maakt het geheel wel heel aangenaam.

Morgen de vlucht naar Hanoi, waar we pas echt de hectiek van Azie zullen gaan meemaken.

Aftellen begonnen

Morgenochtend om precies (als het aan Lisa ligt) of rond (met Sanders instelling) 3 uur pakken we de auto richting het vliegveld van Dusseldorf. Op dit weblog zullen wij een poging doen regelmatig van ons te laten horen.

De toon is in ieder geval al gezet: ik zit te niksen achter de PC en Lisa is nog druk in de weer. Wat fijn als de taakverdeling goed is geregeld...